Από το βήμα διεθνούς συνεδρίου για τις τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνίας στην εκπαίδευση, ο Γ. Παπανδρέου βρήκε αφορμή να ξαναπαρουσιάσει την αντιδραστική θέση του ΠΑΣΟΚ για το σχολείο, εκείνη της διαφοροποίησης της μάθησης. Οπως είπε, το σημερινό σχολείο είναι «συγκεντρωτικό», ενώ «τα αναλυτικά προγράμματα μπορούν να απευθύνονται και να προσαρμόζονται στις προσωπικές ανάγκες, τα προσωπικά ταλέντα, τις προσωπικές δυνατότητες ή τα προσωπικά μειονεκτήματα, έτσι ώστε η μάθηση να γίνεται πιο προσβάσιμη και αποτελεσματική».

Η παραπάνω πρόταση δεν είναι παρά η διαφοροποίηση της γνώσης που παίρνει κάθε παιδί και η κατηγοριοποίηση τελικά σχολείων, τάξεων ή ακόμα και μαθητών μέσα στις ίδιες τάξεις, σε εκείνους που θα διδάσκονται γλώσσα, μαθηματικά, φυσική, βιολογία κλπ. και σε εκείνους που στη θέση των παραπάνω μαθημάτων θα διδάσκονται ...καλαθοπλεκτική, με την αιτιολογία ότι «δεν παίρνουν τα γράμματα».

Πρακτικά, τα παιδιά που προέρχονται από την εργατική τάξη και προορίζονται για την ίδια τάξη, θα μένουν αμόρφωτα, θα μαθαίνουν «τέχνες» και «πρακτικές» γνώσεις προκειμένου να τους «κόβονται τα φτερά», να αισθάνονται κατώτερα από τις τρυφερές σχολικές ηλικίες και αύριο μεθαύριο ως εργάτες να έχουν πάντα τη συνείδηση ότι αυτή είναι η ζωή που τους αξίζει.